ولی اینم در نظر داشته باشین که حرفاتون چجوری دل میشکونه
و ...
چجوری بدترش به سر خودتون میاد
فک کردین واقعن حرفاتون به گوش آدم نمیرسه؟
همینطوری که داری پشت سرش حرف میزنی
دقیقن همین طوری
بهش میرسه
امیدوارم از تجربه هاتون درس بگیرید.
من نمیدونم چرا جلوشون خودتون نیستین؟!
انگار یکی دیگه اس طرف مثلن از بس تغییر میکنه تو موقعیتای مختلف
شماها آدمین؟!
دارم به وجود خودم شک میکنم اصن..دارم به همه چی شک میکنم..هیچیتون واقعی نیس..آدم پشماش میریزه از واقعیتتون
زندگی بقیه به شما چه ربطی داره؟
چه کم و زیادی تو زندگیتون میشه؟
بیکاری فشار آورده
همه مغزا از کار افتاده
انگار که
هیچی حالیتون نیستو
هیچی نمیفهمین
آره شماها هیچی نمیدونین
نمیدونم چی بگم ..کاراتون آدمو لال میکنه لال..
من با این مغز فندقیم..بااین سنم..
میدونم حداقل طوری زندگی کنم که کسی رو اذیت نکنم..نرنجونم..
چتونه؟
چرا
چرا آدم نمیشیم؟
چرا انقد خوب بودن .. عادی بودن .. زندگی کردنو
هم از خودتون دریغ میکنین
هم از ما؟
آخه نامردا
این کاراتون دیگه نامردیه
زیاده رویه
ادامه بدین وجدانم نمیزاره اجازه بدم به خودم که کاری نکنم
دوست داشتن آدمو پر پر میکنین
حداقل
حداقل حداقلش
خنثی باشین
کاری نداشته باشین
خوبی نخاستیم
زندگی خودمونو بکنیم خاهشا
منم ک دلم انقد تنگ شده داغون شدم:\
